Bruno Bettelheim w swej najbardziej znanej książce: „Cudowne i pożyteczne. O znaczeniach i wartościach baśni” pisze o tym, jak ważne są opowieści w życiu dziecka. Pozwalają bowiem przeżyć w sposób bezpieczny najtrudniejsze problemy rozwijającego się człowieka.
Wiem to i dlatego nie rozumiem, dlaczego niektórzy dorośli starają się łagodzić opowiadane czy czytane dzieciom historie. Wilk ma brzuch na suwak, siostry Kopciuszka obiecują poprawę i żyją długo i szczęśliwie, znacie to?
Jacek Kaczmarski śpiewał jednak: „Kim by był niepojęty człowiek, bez braci Grimm prawdy okrutnej?” i tego się trzymajmy!
Lubię, gdy dzieci odkrywają najważniejsze prawdy w zabawie. Lubię słuchać, co mają do powiedzenia w sprawach, co do których nie ma prostych odpowiedzi…I lubię bawić się dramą. Dlatego chcę Wam zaproponować kilka zabaw na podstawie „Brzydkiego kaczątka”. Pozwolą one wprowadzić dzieci w temat wszelakiej „inności”. Czymkolwiek ona dla nas i dzieci jest.
Aby zajęcia były bezpieczne dla dzieci (w sensie komfortu psychicznego) należy pamiętać o dwóch najważniejszych zasadach wprowadzania zabaw dramowych:
1. Oznaczamy zawsze początek i koniec wejścia w świat fikcji. Sygnałem może być klaśnięcie, zapalenie światła itp. Dzieci jeszcze nie do końca odróżniają świat realny od baśniowego, nie możemy pozwolić, by zostały mentalnie w bajce.
2. Niechciane, negatywne sytuacje, zachowania i uczucia, jawne łamanie zasad społecznych wprowadzamy bez udziału dzieci. Możemy opowiedzieć, że ktoś zrywa nożem korę z drzewa albo bije psa, włączyć odpowiednią „groźną” muzykę, ale nigdy tego nie pokazujemy! Ani dzieci ani nauczyciel nie mogą wcielić się w taką rolę!
Dziecko zapamiętuje sytuację i burzliwe emocje jej towarzyszące,
ale nie zawsze kontekst!
1.Znajdujemy odpowiednią formę, by zapoznać dzieci z treścią baśni – czytanie, teatrzyk sylwet, teatrzyk kukiełkowy, opowiadanie ilustrowane itp.
2. Układamy i omawiamy historyjkę obrazkową. Zrobiłam z takimi nietypowymi rysunkami, żeby dzieci miały estetyczną odmianę 😉 Można je pobrać TUTAJ I TU
3. Wykluwanie się kaczątek – etiudy pantomimiczne.
Dzieci tworzą sobie wielkie „skorupki” z szarego papieru, gazet lub bibuły i taśmy papierowej (zwykła taśma samoprzylepna przykleja się boleśnie do włosów) i odgrywają pantomimę przy muzyce. Układają się na dywanie, wyobrażając sobie, ze znajdują się w skorupce jajka. Na umówiony sygnał dzieci zamieniają sie w pisklęta. Próbują powoli wydostać się na świat, przepychają się prze kartony. Wydostają się na wolność i robią pierwsze, nieporadne kroki. Wybieramy mamę – kurę a dzieci ustawiają się za nią i idą powoli w rytm muzyki.
 |
| grafika z: http://dekoeko.com/papierowe-jajka-diy |
4. Narodziny brzydkiego kaczątka – zabawa ruchowa. Dzieci dzielą się na trzyosobowe grupki. Jedno dziecko jest kaczątkiem, pozostałe tworzą ciasną skorupkę, otaczając „kaczątko” ramionami. „Kaczątko” próbuje się wydostać, ale skorupka jest zbyt ciasna. Powtarzamy tak długo, by wszystkie dzieci doświadczyły „bycia kaczątkiem”. Po zakończeniu zabawy wprowadzamy postać pluszowego, niezbyt urodziwego kaczątka i wyraźnie mówimy dzieciom, że TO JEST WŁAŚNIE BRZYDKIE KACZĄTKO.
5. Jak czuło się brzydkie kaczątko? – technika „rekwizyt w roli”.
Podajemy kłębek wełny dziecku siedzącemu obok nas, początek nici zatrzymujemy w swoim ręku, nawijamy na palec i mówimy np. Brzydkiemu kaczątku było mu smutno, źle się czuło itp. Dzieci mówią podobne wypowiedzi, opierając się na wysłuchanej wcześniej baśni, korzystają z podpowiedzi.
6. Wykonanie nenufarów albo innych roślin wodnych – ćwiczenia plastyczne.
Nie ma potrzeby wyważania otwartych drzwi, więc polecam Wam świetny pomysł na otwierający się nenufar ze strony ww.kreatywnik.blog.pl
 |
| grafika z : kreatywnik.pl |
Młodszym dzieciom możecie zaproponować po prostu pokolorowanie czy wyklejenie szablonu liści.
 |
| grafika z: http://www.az-ogrodnictwo.pl/2016/02/grzybienie-lilia-wodna-nenufar-nymphaea.html |
7. Współczujemy ci i pragniemy pomóc – układanie życzeń dla brzydkiego kaczątka.
My zaczynamy, dając wzorzec dzieciom i mówimy np. „życzę ci, by nigdy nie spotkała cię krzywda…” Dzieci dodają swoje życzenia, kładąc liść lub kwiat wokół kaczątka.
8. Spełnienie życzeń – ruchowa scenka dramowa. Dzieci pokazują, jak zmieniają się z brzydkiego kaczątka w łabędzia. Starają się pokazać uczucia: zawstydzenie, zadziwienie, radość itp.
9. Każdy chce być szczęśliwy – rozmowa kierowana. Dzieci siedzą w kręgu. Umieszczamy na tablicy ilustrację łabędzia i brzydkiego kaczątka, dzieci nazywają uczucia, jakie towarzyszyły tym dwóm ptakom. Dzieci mogą próbować narysować te emocje na wyciętych z kartonu „buźkach”.
Oczywiście ten scenariusz nie jest możliwy do zrealizowania podczas jednych zajęć. Warto podzielić zabawy na etapy 😉
Do zobaczenia,
E.
Dodaj komentarz